تمرد كوچ‌گيري

تمرد كوچ‌گيري
Koçgiri Rebellion
جزء من التمردات الكردية في تركيا حرب الاستقلال التركية
Isyancilar.JPG
متمردو الكوچ‌گيري
التاريخ6 مارس 1921 - 17 يونيو 1921[1]
الموقع
النتيجة الانتصار التركي الحاسم. الثورة قُمعت.
المتحاربون

المجلس الوطني الأكبر لتركيا

قبيلة كوچ‌گيري
جمعية صعود كردستان
قبيلة گينيان (تغير الجانبان)
القادة والزعماء
مصطفى كمال پاشا
نور الدين پاشا
بنباشي Halis Bey (قائد فوج الخيال السادس) [2][3][4][5]
Topal Osman
Alişan Bey استسلم[6]
Alişer
Nuri Dersimi
Paso
Misto
القوى

ادعاء الحكومة:
3,161 رجل[7][8]
1,350 حيوان عسكري[8]
2,750 بندقية، 3 مدفع آلي خفيف و18 مدفع آلي ثقيل[8]


ادعاء المتمردين:
6,000 خيال
25,000 مشاة

عدد غير معلوم من الميليشيا وحرس السواحل

ادعاء الحكومة:
3,000 متمرد (معظمهم من الخيالة)[8]
2,500 بندقية[8]


ادعاء المتمردين:

6,000 متمرد
الضحايا والخسائر
غير معلوم 500 قتيل من المتمردين[8]
32 أسير من قادة المتمردين و500 متمرد[6]

تمرد كوچ‌گيري، كانت انتفاضة كردية علوية،[11] في منطقة كوچ‌گيري المسلحة. بينما اشتعل التمرد على يد قبيلة كوچ‌گيري القزلباش، إلا أن فكرتها ترجع في الأصل لأعضاء منظمة تعرف باسم جمعية صعود كردستان.

أرسل نور الدين پاشا قائد الجيش المركزي قوة قوامها 3.000 من الخيالة والجنود الغير نظاميين ومن بينهم كتائب توپال عثمان.[7] وبحلول 17 يونيو 1921 تم سحق المتمردين.[12]

قبل قمع التمرد، قال نور الدين پاشا (كما تقترح بعض المصادر) هذه الكلمات لتوپال عثمان[13]):


في تركيا، قمنا بالقضاء على الأشخاص الناطقين "بالزو" (الأرمنية)، سوف أقتلع الأشخاص الناطقين "باللو" (بالكردية) من جذورهم.[14][15]

— النص الأصلي بالتركية، Türkiye'de (Memlekette) Zo (Ermeniler) diyenleri temizledik, Lo (Kürtler) diyenlerin köklerini de ben temizleyeceğim.[13]

جاءت الطريقة الوحشية التي قمع بها التمرد من المجلس الوطني الأكبر الذي قرر محاكمة نور الدين پاشا. بالرغم من عزل نور الدين پاشا في 3 نوفمبر 1921، واستدعائه إلى أنقرة، إلا أن مصطفى كمال پاشا تدخل ومنع المحاكمة.[7]

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

المصادر

  1. ^ Hülya Küçük, The Role of the Bektashis in Turkey's National Struggle, BRILL, 2002, ISBN 9004124438, page 217.
  2. ^ Ercan Yavuz, "Turkey starts to question early period of republic", Today's Zaman, November 22, 2009.
  3. ^ Mustfa Balcıoğlu, Belgelerle Millî Mücadele sırasında Anadoluda ayaklanmalar ve Merkez ordusu, 1991, p. 128. (لغة تركية)
  4. ^ Nurettin Gülmez, T.B.M.M. zabıtalarından Doğu ve Güney Doğu meselesi, Hamle Yayın-Dağıtım, 1992, p. 197. (لغة تركية)
  5. ^ [1]
  6. ^ أ ب Türk İstiklal Harbi, Edition VI, İstiklal Harbinde Ayaklanmalar, T. C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Resmî Yayınları, 1974, page 281
  7. ^ أ ب ت Andrew Mango, Atatürk, John Murray, 1999, ISBN 978-0-7195-6592-2, p. 330.
  8. ^ أ ب ت ث ج ح Hüseyin Rahmi Apak, Türk İstiklâl Harbi – İç ayaklanmalar: 1919-1921, 1964, C.VI, Genelkurmay Basımevi, pages 163-165
  9. ^ Martin van Bruinessen, "Zaza, Alevi and Dersimi as Deliberately Embraced Ethnic Identities" in '"Aslını İnkar Eden Haramzadedir!" The Debate on the Ethnic Identity of The Kurdish Alevis' in Krisztina Kehl-Bodrogi, Barbara Kellner-Heinkele, Anke Otter-Beaujean, Syncretistic Religious Communities in the Near East: Collected Papers of the International Symposium "Alevism in Turkey and Comparable Sycretistic Religious Communities in the Near East in the Past and Present" Berlin, 14-17 April 1995, BRILL, 1997, ISBN 9789004108615, p. 13.
  10. ^ Martin van Bruinessen, "Zaza, Alevi and Dersimi as Deliberately Embraced Ethnic Identities" in '"Aslını İnkar Eden Haramzadedir!" The Debate on the Ethnic Identity of The Kurdish Alevis', p. 14.
  11. ^ https://timetravelblog.wordpress.com/2009/12/06/kocgiri-kurdish-uprising/
  12. ^ Ergün Aybars, İstiklâl Mahkemeleri, Bilgi Yayınevi, 1975, p. 34. (لغة تركية)
  13. ^ أ ب Halim Demir, Milli Mücadele: Kuvayı Milliye : İttihatçılar ve Muhalifler, Ozan Yayıncılık, 2008, p. 176.
  14. ^ Hans-Lukas Kieser, Iskalanmış barış: Doğu Vilayetleri'nde misyonerlik, etnik kimlik ve devlet 1839-1938, İletişim Yayınları, 2005, ISBN 978-975-05-0300-9, p. 570. (لغة تركية) (original: Der verpasste Friede: Mission, Ethnie und Staat in den Ostprovinzen der Türkei 1839-1938, Chronos, 2000, ISBN 3-905313-49-9) (بالألمانية)
  15. ^ Martin van Bruinessen, Mullas, Sufis and Heretics: The Role of Religion in Kurdish Society: Collected Articles, ISIS Press, 2000, ISBN 978-975-428-162-0, p. 183.


وصلات خارجية

الكلمات الدالة: